Αυτογνωσία και Αυτοσυγκράτηση

Κεφάλαιο 1: Αυτογνωσία

Εδώ και τέσσερα χρόνια ακούμε συνεχώς βαρύγδουπες φράσεις όπως "Συμμετοχική Δημοκρατία", "Νέα Αλλαγή", "Σιγουριά". Και η γεύση που έμεινε..."Γιωργάκης". Πράγματι, ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ προσπάθησε να εγκαινιάσει ένα νέο τρόπο σκέψης και πρακτικής σε ένα φθαρμένο και κουρασμένο κόμμα. Και ενώ επικαλούνταν νέα στροφή στα πολιτικά πράγματα, τον τελευταίο καιρό κατέφυγε στη γνωστή και δοκιμασμένη λύση της πόλωσης και της συσπείρωσης. Πώς θα μπορούσε λοιπόν να επιτευχθεί το "διαφορετικό" και το "νέο" με λογικές και πολιτικές προ Μεταπολίτευσης; Όταν ο αντίπαλός του επέβαλε μια νέα λογική και μια νέα πολιτική σκέψη, ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ έμεινε όχι μόνο στάσιμος, αλλά πισωγύρισε.

Η ευθύνη του Γ. Παπανδρέου αναφορικά με την εκλογική ήττα του ΠΑΣΟΚ είναι μεγάλη. Η λέξη "αυτογνωσία" που βγήκε από τα χείλη της Α. Διαμαντοπούλου, σίγουρα αφορά τον ίδιο. Και αποτελεί μια προτροπή σε ένα πρόσωπο που ζήτησε ανανέωση εμπιστοσύνης από τη βάση του ΠΑΣΟΚ δίχως να παραιτηθεί και δίχως να έχει αντιληφθεί το μέγεθος και τα αίτια της συντριβής. Έδειξε απροετοίμαστος και ανέτοιμος να παραδεχτεί τις ευθύνες του.

Κεφάλαιο 2: Αυτοσυγκράτηση

Σε τρεις συνεχόμενες φορές η Νέα Δημοκρατία δεν πέτυχε να κερδίσει την εμπιστοσύνη των πολιτών. Κανένα, όμως, στέλεχος (ακόμα και την περίοδο της προεδρίας Έβερτ) δεν μετέβη στο Ζάππειο για να δηλώσει ανοιχτή αμφισβήτηση στο πρόσωπο του προέδρου του κόμματος. Σίγουρα μετά τα γεγονότα της 16ης Σεπτεμβρίου το ΠΑΣΟΚ δεν μπορεί να είναι πια το ίδιο. Σε δύο μέρες μόνο τα στελέχη χωρίστηκαν σε δύο ομάδες και άρχισαν να εξαπολύουν βαριές κατηγορίες μεταξύ τους. Άλλαξαν τις διαδικασίες πολλάκις, ανάλογα με το συμφέρον του καθενός και πρότειναν πολλούς τρόπους για την εκλογή προέδρου. Γενικά φάνηκε μια βιασύνη αποκαθήλωσης του Παπανδρέου, που δίκαια θα μπορούσε να υποψιαστεί κανείς ότι οργανωνόταν από καιρό. Άρα ούτε αυτοσυγκράτηση, ούτε καν πολιτικό τακτ.

Αυτό που αναδεικνύεται είναι το μεγαλείο υποκρισίας των στελεχών του ΠΑΣΟΚ που το 2004 πανηγύριζαν και ένοιωθαν ευφορία για το "δαχτυλίδι" που έδωσε ο Κ. Σημίτης στον Παπανδρέου. Δεν φαίνεται όμως να πανηγυρίζουν τώρα, καθώς ο Γ. Παπανδρέου δεν προτίθεται να δώσει εύκολα το δαχτυλίδι αυτό, ούτε καν το ρολόι που κληρονόμησε από τον παππού του.